Vanochtend hebben we ons weer eens verslapen, geen zonsopgang bij Mesa Arch. Een van de hoogtepunten van ons bezoek aan Canyon Lands National Park (NP) enkele jaren geleden.
Het was gewoon te gezellig gisteravond in The Rio, een sportsbar, die elke avond een karaoke wedstrijd is. We hebben behoorlijk wat valse noten gehoord, maar dat mocht de pret niet drukken!
Morgen weer een kans voor de zonsopgang bij Mesa Arch... of toch niet. Het schijnt er tegenwoordig zo druk te zijn bij zonsopgang dat het steeds vaker voorkomt dat fotografen, normaal een redelijk vredelievend volkje, er op de vuist gaan om een goede plek te bemachtigen.
Dan maar niet, we zijn tenslotte met vakantie!
Als alternatief zijn we 's morgens de La Sal Mountain loop gaan rijden. Dit hadden we de vorige keren niet kunnen doen omdat de weg door een lawine afgesloten was. Prachtige rit, je rijdt van de woestijn rondom Moab, waar het kwik rond 10 uur 's morgens al 31 graden aangaf!, naar de La Sal bergen. Hier lag zelfs nog sneeuw! Plus een temperatuurverschil van 20 graden in een half uur tijd!
Daarna zijn we halverwege de middag naar Arches NP gereden. Hier zijn meer dan 2000 (!) natuurlijke bogen van steen te bewonderen! De meest beroemde is Delicate Arch, tevens het symbool van de staat Utah. Het is er dan elke avond stinkend druk rond zonsondergang als de boog vuurrood kleurt. De wandeling er naar toe is behoorlijk inspannend. Voornamelijk berg op over gladde rotsbodem (slickrock). En je weet nooit wat je boven op de berg aantreft, hoe druk het is. En hoeveel mensen gaan op het moment supreme onder de boog staan, zodat je nooit een foto kunt nemen zonder mensen erop. Gelukkig viel het wel mee... Arny heeft zelfs nog enkele foto's zonder Japanners onder de boog kunnen maken!
We waren zelfs op tijd terug van de hike om nog even naar Balanced Rock te kunnen rijden voor enkele foto's. Hier in de buurt stond vroeger de caravan van Edward Abbey. Een van de meest invloedrijke schrijvers van de USA en de grondlegger van de Amerikaanse Milieubeweging. Tevens een van Arny's favoriete schrijvers. In zijn jonge jaren werkte hij als Park Ranger in dit park. Zijn eerste boek, Desert Solitaire, schreef hij tijdens de eenzame avonden die hij in zijn caravan doorbracht. Het gaat dan ook over zijn ervaringen als eenzame Park Ranger in de tijd dat er nog geen geasfalteerde wegen door het park waren aangelegd en er maar enkele bezoekers per jaar kwamen in plaats van de huidige miljoenen...
Het was gewoon te gezellig gisteravond in The Rio, een sportsbar, die elke avond een karaoke wedstrijd is. We hebben behoorlijk wat valse noten gehoord, maar dat mocht de pret niet drukken!
Morgen weer een kans voor de zonsopgang bij Mesa Arch... of toch niet. Het schijnt er tegenwoordig zo druk te zijn bij zonsopgang dat het steeds vaker voorkomt dat fotografen, normaal een redelijk vredelievend volkje, er op de vuist gaan om een goede plek te bemachtigen.
Dan maar niet, we zijn tenslotte met vakantie!
Als alternatief zijn we 's morgens de La Sal Mountain loop gaan rijden. Dit hadden we de vorige keren niet kunnen doen omdat de weg door een lawine afgesloten was. Prachtige rit, je rijdt van de woestijn rondom Moab, waar het kwik rond 10 uur 's morgens al 31 graden aangaf!, naar de La Sal bergen. Hier lag zelfs nog sneeuw! Plus een temperatuurverschil van 20 graden in een half uur tijd!
Daarna zijn we halverwege de middag naar Arches NP gereden. Hier zijn meer dan 2000 (!) natuurlijke bogen van steen te bewonderen! De meest beroemde is Delicate Arch, tevens het symbool van de staat Utah. Het is er dan elke avond stinkend druk rond zonsondergang als de boog vuurrood kleurt. De wandeling er naar toe is behoorlijk inspannend. Voornamelijk berg op over gladde rotsbodem (slickrock). En je weet nooit wat je boven op de berg aantreft, hoe druk het is. En hoeveel mensen gaan op het moment supreme onder de boog staan, zodat je nooit een foto kunt nemen zonder mensen erop. Gelukkig viel het wel mee... Arny heeft zelfs nog enkele foto's zonder Japanners onder de boog kunnen maken!
We waren zelfs op tijd terug van de hike om nog even naar Balanced Rock te kunnen rijden voor enkele foto's. Hier in de buurt stond vroeger de caravan van Edward Abbey. Een van de meest invloedrijke schrijvers van de USA en de grondlegger van de Amerikaanse Milieubeweging. Tevens een van Arny's favoriete schrijvers. In zijn jonge jaren werkte hij als Park Ranger in dit park. Zijn eerste boek, Desert Solitaire, schreef hij tijdens de eenzame avonden die hij in zijn caravan doorbracht. Het gaat dan ook over zijn ervaringen als eenzame Park Ranger in de tijd dat er nog geen geasfalteerde wegen door het park waren aangelegd en er maar enkele bezoekers per jaar kwamen in plaats van de huidige miljoenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten